Eмотивна исповед на Шчесни: Како дете се плашев од татко ми, ме понижуваше пред сите…

Резервниот на голман на Барселона, Војчех Шчесни (35), даде интервју за полскиот GQ магазин. Полскиот голман се присети на односот со својот татко, исто така поранешен голман Мациј Шчесни, кој му остави длабоки трауми.

“Кога бев дете, едноставно се плашев од мојот татко. Не мислам на страв од физичка болка или дека ќе ме удри, туку на тоа што ме засрамуваше пред непознати луѓе. Ме понижуваше. Ме оставаше да размислувам: ‘Тато, зошто ми го правиш ова?'”, сподели 35-годишниот Шчесни, кој бранеше во Арсенал, Брентфорд, Рома, Јувентус и Барселона, со соработка договорена до летото 2027 година.

И покрај сè, тој негира дека неговата кариера била обид за надминување на татко му. “Никогаш не го гледав мојот пат како дуел со него. На тренинзите одев убеден дека ќе бидам напаѓач, а не голман. Тренерите беа тие што решија да бранам.”

Шчесни признава дека има голема љубов кон храната, што понекогаш му создава проблеми во професионалниот спорт, каде што тежината се контролира строго. “Многу сакам да јадам. Иако успевам да ја задржам дозволената тежина, постигнав рекорд во Барселона по процентот на телесни масти”, признава тој, додавајќи дека соиграчот од репрезентацијата, Роберт Левандовски, често се шегува на негов матем.

“Некогаш Леви, во соблекувалната на полската репрезентација, рече: ‘Како успеа Шчесни да има ваква кариера со вакво тело?'”, се присети голманот, кој оваа сезона запиша девет настапи за Барселона.

Тој ја гледа тајната на својата долговечност во доследноста. “Не бев играч кој тренираше повеќе од другите, но успеав да ја задржам истата висока ниво за време на мојата 18-годишна кариера. Можеби никогаш не досегнав совршена десетка, но никогаш не паднав под осумка.”

Полјакот откри дека бил на чекор од пензија пред повикот од Каталонија. “Не дека изгубив страст за фудбалот… Едноставно понудите не ме фасцинираа. Големи клубови нудеа договори, но не беше за подигнување на мојата цена. Не сакав да играм само за пари”, објасни тој.

“Три дена пред да објавам повлекување, дури му реков на Леви дека повеќе не сакам да играм во ниту еден клуб, освен ако тоа не е Барселона. Кога ме повикаа, веројатно знаеја дека можат да ме убедат.”

Финансиските услови беа уникатни. “Првата сезона во Барселона играв бесплатно. Тоа што го добив од Барса беше точно тоа што требаше да го вратам на Јуве за предвремен прекин на договорот”, изјави Полјакот.

Поради тешката фрактура на двете подлактици што ја доживеа во 2008 година додека играше за Арсенал, Шчесни и денес страда од последици и носи железни плочки во рацете.

“Се случува момент на тренинг кога целосно губам осет во рацете и не можам ни да држам шише вода од болка. Тогаш тренерите и јас се шегуваме велејќи дека тренингот е готов затоа што сум повторно „парализиран“, но реалноста е дека веќе ми е доста од оваа болка”, рече Шчесни.

На крај, сподели и анегдота што ја покажува неговата природа и лидерски способности. По елиминацијата на Барселона од Лигата на шампионите против Интер, го утешуваше младиот соиграч Жерард Мартин.

“Го прашав: ‘Зошто плачеш?’, а тој ми рече дека сме загубиле полуфинале. Тогаш го потсетив на неговата приказна. ‘Каде беше пред две години? Играв про-среден фудбал на било кој терен. А денес, човече, играше полуфинале на Лигата на шампионите!'”, прераскажа Шчесни и продолжи:

“Ќе изгубиш сто важни натпревари, ќе добиеш други сто. Но погледни каде си денес. Човече, ова е бањата на Сан Сиро, а ти играше полуфинале на Лигата на шампионите.’ Кажуваш дека сме загубиле. Па, загубивме, но погледни колку си далеку стигнал.”